ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:ΠΡΟΔΡΟΜΙΑΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

1)       ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΕΙΔΟΣ	ΕΙΣΑΓΩΓΗ	ΕΚΦΟΡΑ	ΡΗΜΑΤΑ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ	ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΕΙΔΙΚΕΣ	ὅτι : αντικειμενική κρίση ὡς:  υποκειμενική κρίση	οριστική, δυνητική οριστική, ευκτική του πλαγίου λόγου (όταν το ρήμα εξάρτησης είναι ιστορικού χρόνου)	λεκτικά(λέω),γνωστικά(γνωρίζω),αισθητικά (αισθάνομαι), δείξεως (δείχνω) κ.α.	αντικείμενο, υποκείμενο, επεξήγηση
ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ	ενδοιαστικοί σύνδεσμοι: μη, μη οὐ	υποτακτική(κυρίως), οριστική, ευκτική του πλαγίου λόγου	ρήματα που δείχνουν φόβο, δισταγμό ή μέριμνα	αντικείμενο, υποκείμενο, επεξήγηση
ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ	ερωτηματικές και αναφορικές αντωνυμίες και επιρρήματα όταν είναι μερικής άγνοιας και με το ερωτηματικό μόριο εἰ όταν είναι ολικής άγνοιας.	οριστική, υποτακτική (απορηματική = να + ρήμα),δυνητική οριστική ,δυνητική ευκτική, ευκτική του πλαγίου λόγου	ρήματα που σημαίνουν ρωτώ, απορώ, γνωρίζω ,ερευνώ, εξετάζω, δείχνω, φροντίζω, προσπαθώ, λέω, δηλώνω	αντικείμενο, υποκείμενο, επεξήγηση
ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ (ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ)	αναφορικές αντωνυμίες	οριστική, υποτακτική, δυνητική οριστική, δυνητική ευκτική		αντικείμενο, υποκείμενο, κατηγορούμενο, ονοματικός προσδιορισμός (ομοιόπτωτος ή ετερόπτωτος)

2)       ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΕΙΔΟΣ	ΕΙΣΑΓΩΓΗ	ΕΚΦΟΡΑ	ΡΗΜΑΤΑ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ	ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ	ὅτι : αντικειμενική αιτιολογία ὡς:  υποκειμενική αιτιολογία ἐπεί ἐπειδή διότι εἰ : υποθετική αιτιολογία	οριστική, δυνητική οριστική, δυνητική ευκτική, ευκτική του πλαγίου λόγου (όταν το ρήμα εξάρτησης είναι ιστορικού χρόνου)	ρήματα ψυχικού πάθους( δηλ.ρήματα που δηλώνουν χαρά, έκπληξη, θυμό κτλ.) και με κάθε άλλο ρήμα που χρειάζεται αιτιολόγηση)	ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στην πρόταση εξάρτησής τους.
ΤΕΛΙΚΕΣ	τελικοί σύνδεσμοι: ἵνα ὅπως ὡς	υποτακτική, οριστική ιστορικού χρόνου, ευκτική του πλαγίου λόγου	ρήματα κίνησης(π.χ. φεύγω, πορεύομαι, ἔρχομαι) ή σκόπιμης ενέργειας (π.χ. πράττω)	ως επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στην πρόταση εξάρτησής τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ	συμπερασματικοί σύνδεσμοι: ὥστε και ὡς	οριστική, δυνητική οριστική, δυνητική ευκτική, απαρέμφατο	δεν εξαρτώνται από συγκεκριμένα ρήματα. Συνήθως προηγείται στην πρόταση εξάρτησης δεικτική αντωνυμία ή επίρρημα: (τοιοῦτος, τοσοῦτος, οὕτως κ.ά.)	ως επιρρηματικός προσδιορισμός του αποτελέσματος στην πρόταση εξάρτησής τους.
ΕΝΑΝΤΙΩΜΑΤΙΚΕΣ-ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΙΚΕΣ	εναντιωματικοί σύνδεσμοι: εἰ καί ἄν και, και εἰ, καί ἄν, οὐδ΄εἰ, οὐδ΄ἐάν, μηδ΄εἰ, μηδ΄ἐάν	υποτακτική, οριστική, ευκτική		ως επιρρηματικός προσδιορισμός της εναντίωσης στην πρόταση εξάρτησής τους.
ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ	υποθετικοί σύνδεσμοι: εἰ, ἐάν, ἄν, ἤν	οριστική και ευκτική (εισαγωγή εἰ), υποτακτική (εισαγωγή ἐάν, ἄν, ἤν)		ως επιρρηματικός προσδιορισμός της προϋπόθεσης στην πρόταση εξάρτησής τους.
ΧΡΟΝΙΚΕΣ	χρονικοί σύνδεσμοι: ὡς,ὅτε,ὁπότε,ἐπεί,ἐπειδή,ἕως ἔστε,ἄχρι,μέχρι,ὅταν,ὁπόταν, ἐπειδάν,ἐπάν κ.ά.) χρονικά επιρρήματα: (ὁσάκις, ὁποσάκις) εμπρόθετες αναφορικές εκφράσεις: (ἐξ οὗ, ἐξ ὁτου, ἀφ΄ οὗ, ἀφ΄ὅτου κ.ά.)	οριστική, υποτακτική + αοριστολογικό ἄν ,ευκτική, απαρέμφατο	ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΧΕΣΗ: 1)       προτερόχρονο: (η πράξη που δηλώνει ή χρονική πρόταση προηγείται χρονικά σε σχέση με την πράξης της προσδιοριζόμενης πρότασης.) 2)       Το υστερόχρονο: (η πράξη που δηλώνει ή χρονική πρόταση ακολουθεί χρονικά σε σχέση με την πράξης της προσδιοριζόμενης πρότασης.) 3)       Το σύγχρονο: (οι δύο πράξεις εξελίσσονται συγχρόνως)	ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στην πρόταση εξάρτησής τους.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ (ΕΠΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ)	αναφορικές αντωνυμίες ή αναφορικά επιρρήματα		Είδη αναφορικών επιρ. προτάσεων: ·          Αναφορικές αιτιολογικές ·          Αναφορικές συμπερασματικές ·          Αναφορικές τελικές ·          Αναφορικές υποθετικές	ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας, του αποτελέσματος, του σκοπού και της προϋπόθεσης στην πρόταση εξάρτησής τους.

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΡΟΔΡΟΜΙΑΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ